Arnsdorf – Milikowice

Milikowice (niem. Arnolsdorf, później Arnsdorf)  leżą 7 km na zachód od Świdnicy i 5 km od Jaworzyny Śląskiej. Najwyższe wzniesienie, 263 m npm.

Wieś została założona przypuszczalnie około roku 1200. W 1264 książę śląski Henryk nadał swojemu słudze i rejentowi Miricusowi jedną włókę (łan) w Arnolsdorfie (Milikowicach). 4 października 1318 w rejestrze czynszowym arcyprezbitera Gabriela von Rimini, został wzmiankowany rektor kościoła w Arnoldi, Mikołaj. 14 czerwca 1376 kościół we wsi Arnoldi podległy Świdnicy, wymieniony był przez kardynała Jana od św. Marka. Już w średniowieczu wieś została podzielona na trzy części: Górne, Środkowe i Dolne Milikowice.

GÓRNE MILIKOWICE

Wieś należała w 1487 do Hansa von Monau, patrycjusza i rajcy świdnickiego, który w 1488 tę część wraz z innymi dobrami pozostawił synom swego brata Wenzela von Monau – Hansowi i Wenzelowi na Kunzendorfie (do podziału sądowego przez magistrat świdnicki). W 1497 była w posiadaniu patrycjusza świdnickiego Georga Ungerothen, który był wtedy również właścicielem Wittgendorfu (Witkowa). W 1503 zostawił G. Milikowice synowi Melchiorowi Ungerothen, ten jednak oba dobra przekazał bratu Kasperowi Ungerothen. W 1594 właścicielem wsi był Adam Gersdorf, w 1600 Georg Heinrich von Czirn, w 1607 Adam von Tschirski, w 1624 Gottfried von Kruchan, w 1635 Nikolaus von Tschirski, w 1670 Michael Friedrich von Hopstock, w 1694 Maria Elizabeth von Zedlitz z domu Gellhorn, w 1720 Ernst Wilhelm von Seidlitz, od niego otrzymał ją w 1733 baron Johann Leopold von Reibnitz, po nim nastąpiła w 1747 hrabina wdowa Christina Dorothea von Hochberg na Książu z domu hrabina von Reuss i Plauen. Po jej śmierci wieś kupiła wdowa von Tschirski z domu baronowa von Zedlitz, po której właścicielem został jej syn Friedrich Albert von Tschirski, major w regimencie Tauenziena, który również otrzymał Witoszów.

Około roku 1785 Górne Milikowice liczyły 205 mieszkańców, a w tym: 12 rolników, 23 ogrodników; były tu dwa folwarki, 1 młyn i szkoła.

ŚRODKOWE MILIKOWICE

W 1685 wieś była własnością Christopha Ernsta von Sommerfelda, w 1691 Franza Alberta, po nim Gottlieba Von Sommerfelda, a następnie Gellhornów.

Około roku 1785 wieś liczyła 42 mieszkańców, a w tym 4 rolników i 4 chałupników.

DOLNE MILIKOWICE

W 1511 właścicielami wsi byli bracia George i Servatius von Schindel, ponieważ jednak pierwszy nie miał dzieci jego częścią podzieliły się dzieci Servatiusa, Balzer, Abraham, Dawid, Daniel, Samuel, Jonasz oraz Kunegunda po mężu Walde i Sabina po mężu Eibel. W 1694 wieś należała do Johanna Friedricha von Nimtsch na Olszanach, w 1733 do hrabiego Franza Juliusa von Nimtsch, po nim do Gottfrieda von Kehler, pruskiego radcy dworu i konsula w Świdnicy, a następnie do jego syna Karla von Kehler.

Około roku 1785 Dolne Milikowice liczyły 199 mieszkańców, a w tym: 7 rolników (w tym 1 lennik), 18 ogrodników i 3 chałupników. Do wsi należał kościół  (do 10 marca 1654 w rękach ewangelików), dom parafialny, szkoła i folwark. Każdy spadkobierca w Milikowicach Górnych otrzymywał od magistratu świdnickiego dodatkową część po dawnym spadku Hansa von Monau jeszcze z 1488 roku.

Około roku 1886 Milikowice posiadały łącznie 1078 mieszkańców, z tego 572 w Górnych, 120 w Środkowych i 386w Dolnych. W obu większych częściach wsi były wiatraki. Do kościoła w Dolnych Milikowicach należały: Stary i Nowy Jaworów, Witków i Tomkowa. Ewangelicy korzystali z kościoła Pokoju w Świdnicy. Szkoła ewangelicka w Górnych Milikowicach liczyła 120 dzieci przy 1 nauczycielu, katolicka w Dolnych Milikowicach tylko 81 i 1 nauczyciela.

W 1911 roku działała w Milikowicach kasa oszczędnościowo-pożyczkowa, zarejestrowane towarzystwo z nieograniczoną odpowiedzialnością utworzone w celu: udzielanie pożyczek dla  członków spółki, ich interesów i inwestycji gospodarczych,  ułatwianie lokat pieniężnych i popularyzacja idei oszczędzania. Członkami założycielami byli: właściciel dobra Gustaw Heiber z Górnych Milikowic, dyrektor, właściciel domu August Keller z Górnych Milikowic, poborca podatkowy, właściciel dobra i naczelnik gminy (wsi) z Dolnych Milikowic, zastępca dyrektora.

Wśród mieszkańców wsi około 1910 kilku posiadało polsko brzmiące nazwiska: Wilhelm Hornig (kołodziej), Gustaw Karsch (właściciel domu), Paul Kapka (właściciel domu).